Τίβουλλος, Άλβιος

(Albius Tibullus). Λατίνος ποιητής του 1ου αι. π.Χ. Για τη ζωή του ελάχιστα είναι γνωστά: γεννήθηκε γύρω στο 60, στους Γαβίους, πόλη του Λάτιου, και φαίνεται ότι πέθανε το 19 π.Χ. Φίλος του Οράτιου, ο οποίος τον απεικονίζει μελαγχολικό και ερημίτη, γνώρισε μεγάλες ατυχίες και όχι λίγες αντιξοότητες. Τραγούδησε τον νεαρό Μάραθο και τις δύο γυναίκες που αγαπούσε με τρυφερό αίσθημα, τη Δηλία και τη Νέμεση. Στο Corpus Tibullianum, το σύνολο των ελεγειών του T., μερικές από τις οποίες θεωρούνται νόθες, περιλαμβάνονται τα κοινότυπα ποιήματα κάποιου Λύγδαμου και άλλα ποιήματα που δεν ανήκουν στον Τ. Σε αυτόν μπορούν να αποδοθούν με βεβαιότητα μόνο τα δύο πρώτα βιβλία (16 συνθέσεις συνολικά). Παρά το γεγονός ότι το έργο του είναι επηρεασμένο από τον Λουκρήτιο, τον Κάτουλλο και τον Βιργίλιο η πρωτοτυπία του βρίσκεται κυρίως στην αγάπη του για την αγροτική ζωή. Τους στίχους του διαποτίζει ένας μελαγχολικός τόνος, που ταιριάζει με την όλη του την ευαισθησία. Άλβιος Τίβουλλος: σελίδα από κώσικα του 16ου αι. (Αμβροσιανή Βιβλιοθήκη, Μιλάνο).